ΠΑΤΡΙΔΑ

Και ο ποιητής μέσα στον οίστρο του λέει: «Μην είν’ οι κάμποι μην είναι τα ψηλά βουνά»

Δόλιε μου ποιητή …ΜΑΚΑΡΙ να έτσι όπως εσύ ΤΟΤΕ την… «ονειρεύτηκες»!!!

Είναι και κάτι άλλο πια!

Είναι μια χώρα που την «κουμαντάρουν» διοικούντες άξιοι μ’ αυτούς που τους επέλεξαν!

(«εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω», Γαλάτεια Καζαντζάκη)

Α) Είναι μια Χώρα, η Χώρα μου, που με μεγάλες προσπάθειες, με μεγάλο κόπο κατάφεραν οι αμέσως ή εμμέσως κυβερνώντας την, σήμερα το 2012, να χρωστάει… 400 δις €!

Απ΄αυτά περίπου τα 100 δις € έγιναν έργα. Τα άλλα 100 δις, περίπου, τα «έφαγαν» τα διαχρονικά εμπριμέ διεφθαρμένα δίποδα πιράνχας που… έκατσαν σε θεσμικές θέσεις μαζί με τον οικογενειακό τους, φιλικό τους και «γκομενικό» τους ιστό!

ΟΛΑ αυτά τα «ανθρωποειδή», οι…«λεχρίτες», οι…«ρεμπεσκέδες», οι…«μασκαράδες», οι «ντενεκέδες», οι…«κοπρίτες», τα…«ρεμάλια», οι…«κουφάλες» έχουν ονοματεπώνυμο και Διεύθυνση.

ΟΛΟΙ αυτοί ακούνε:

Υπουργοί, Υφυπουργοί, Βουλευτές, Διοικητές Οργανισμών, Διευθυντές Ταμείων, Τραπεζίτες, Εφοριακοί, Τελωνειακοί, Πολεοδόμοι, Δασικοί, ΛΑΘΡΟπετρελαιάδες και σε δεύτερο πλάνο οι «φίλοι» της εκάστοτε πολιτικής-κομματικής νομενκλατούρας, οι «συγγενείς», οι…«γκόμενες» (ενίοτε, δε, γκόμενοι)

Αν ξέχασα μερικούς απ΄την συνομοταξία των ερπετών συγχωρέστε με.

ΟΛΑ τα γνωστά παραπάνω «καθίκια» ΠΟΤΈ δεν τιμωρήθηκαν και ΠΟΤΈ δεν θα τιμωρηθούν γιατί ο ένας… «κρατάει» τον άλλον (κάποιες εξαιρέσεις ΔΕΝ αναιρούν τον κανόνα)

Β) Είναι μια Χώρα, η Χώρα μου, με παράξενες ελλείψεις και παράξενες… πρωτιές!

Έλλειψη: Ελέγχων, αξιοκρατίας, αυτοκριτικής, «πραγματικής» συγνώμης, αλτρουισμού, εφαρμογής νόμων, «πραγματικής» τιμωρίας, απονομής δικαιοσύνης, πραγματικής ανάληψης ευθυνών, πολιτικού φιλότιμου-«τσίπας» και τέλος έλλειψη πολιτικού «χαρακίρι»

Πολιτική πρωτιά: στη διαφθορά, στην υποκρισία, στην ανευθυνότητα, στην αλληλοκάλυψη, στην υποκρισία,  στον λαϊκισμό, στο ψέμα, στα διαρκή και επαναλαμβανόμενα λάθη.

Μας έχουν κάνει τα πολιτικά «ρεμάλια» να ζούμε σε πολιτική «κινούμενη άμμο»

Μια «κινούμενη άμμος» που για να γίνει χρειάσθηκε… ΟΛΟΙ αυτοί μεγάλη προσπάθεια δουλειάς (κλεψιάς-απάτης-λωποδυσίας-ελεεινότητας και… ξευτίλας)

Πριν τέσσερα (4) χρόνια, στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είχα πει, από βήματος, πως «ΑΝ δεν βάλουν μυαλό οι «ΠΑΣΟΚοι», οι 7040 σύνεδροι που είμαστε εδώ θα αρπάξουμε τα ματσούκια»

Σήμερα τους λέω, από τούτο δω το blog, πως «ΑΝ το όποιο πολιτικό… «καπετανάτο» εκλεγεί απ΄τις εκλογές της 17^ης Ιούνη και ΔΕΝ αποδώσει Κοινωνική Δικαιοσύνη, τα 7.400.000 Ελλήνων (είμαστε ΕΜΕΙΣ η πλέμπα που πλήρωνε και πληρώνει ΠΑΝΤΑ) θα αρπάξουμε τις… καραμπίνες, ΔΕΝ πάει άλλο!!!»

ΟΤΑΝ παντού βλέπει κανείς διάχυτη την απόγνωση, την εξαθλίωση, την πείνα, την έλλειψη ελπίδας, την αγωνία, την έξαρση της εγκληματικότητας και την αβεβαιότητα, είναι εύκολο να «θολώσει» το μυαλό και η οργή, ο θυμός, να μην εκφραστεί ΜΟΝΟΝ στην κάλπη αλλά να… δημιουργήσει… ΗΡΩΕΣ. Κάτι που ποτέ δεν θα ήθελα να ζήσω εγώ, τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου και οι συνάνθρωποι μου σ΄αυτή τη γλυκιά, όμορφη, αγαπημένη και ΠΑΝΤΑ προδομένη ΠΑΤΡΙΔΑ.